vrijdag 15 maart 2024

Boekbespreking: Patisserie Coucou - De Vegan Bakkerij - Enzo Pèrès-Labourdette

Boekbespreking: Patisserie Coucou - De Vegan Bakkerij - Enzo Pèrès-Labourdette, Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar*

*De uitgeverij stuurde dit boek naar me op, ik geef je mijn eerlijke mening

Wow - ik viel van de ene verbazing in de andere bij het lezen van dit prachtige boek! Voor ik het in mijn handen had, wist ik niet dat Enzo Pèrès-Labourdette een Bekende Nederlander is, die in 2022 zomaar eventjes de eerste vegan winnaar van Heel Holland Bakt werd. 

Dit is een vegan bakboek unlike andere vegan bakboeken:

Ten eerste zijn alle recepten uiterst verfijnd: je merkt dat je hier met een professional te maken hebt. En hoewel de recepten soms ingrediënten bevatten die niet iedereen standaard in de keukenkast heeft staan, zoals bv eetbaar papier of hazelnotenlikeur, zijn de gerechten haalbaar dankzij de heldere en vaak grappige uitleg. Dit zijn toprecepten, die je vanaf nu zelf kan maken.

Met behulp van de Recepten Matrix achterin kan je bovendien in een oogopslag zien welke moeilijkheidsgraad een recept heeft (van 'Makkie' tot 'Doorgewinterde Thuisbakker') en hoe lang je erover zal doen (van '30 minuten' tot 'volgende dag klaar').   

Ten tweede komen in Patisserie Coucou keukengeheimen en weetjes aan bod die je (ik althans) nog nergens elders hebt gelezen: niet alleen handige trucs en kennis wat ingrediënten bij het vegan bakken betreft, maar ook culturele kookwetenswaardigheden

Palmiers Koekjes...
 

Enzo put namelijk uit zijn zalige jeugdherinneringen en uit alles wat zijn oma's hem als kind geleerd hebben om zijn recepten te creëren en aan te passen: hij leerde dat, 'naast de precisie die bakken vereist, er ook vrijheid is': om te experimenteren. Wat zouden die oma's trots zijn, als ze konden zien wat voor een prachtig gepresenteerd kookboek hun kleinkind hier aflevert! Het boek is een ode aan hen, en aan liefdevol, innovatief creëren en verbinden in de keuken en daarbuiten.

Enzo heeft niet alleen al zijn favoriete oma familierecepten -en keukengeheimen getransformeerd tot exotische en verfijnde vegan heerlijkheden, hij maakte ook zelf de mooie, slightly cuckoo illustraties en schreef de prachtige, nostalgische intro en de begeleidende teksten bij elk recept.

Illustratie bij de Gazellehoorntjes Koejes...

Dat hij - naast voedselkunstenaar ('koekjesingenieur,' schrijft hij ergens: wat een geweldig woord!), illustrator, stoffenbedenker, èn monumentontwerper ook nog eens kinderboekenauteur is, merk je aan zijn inventieve schrijfstijl. Het boek is heerlijk om te lezen en door te bladeren: voor de kunstige foto's en tekeningen, en voor de nostalgische verhalen over lange zomers en het kinderlijke geluk dat je kan ervaren bij het eten van een éclair-au-chocolat op de achterbank van je oma's auto... 

Enzo's Mamie Edith verwelkomde haar familie, wanneer die bij haar in het zuiden van Frankrijk kwam logeren, steevast met een hartelijk 'Coucou, mes chéris!' -- vandaar de titel van dit bijzondere boek.


 

Oma Edith, maar ook Mamie Raymonde (de overgrootmoeder) en Grandma Maisie brachten de kleine Enzo naast tal van levenswijsheden de passie voor bakken en voor (samen) eten bij. Bijzonder interessant is hoe Enzo door die mooie kindertijd nu Algerijnse, Joodse, Franse, Britse, Amerikaanse, Zuid-Spaanse, Marokkaanse en zelfs Indiase invloeden in de keuken verweeft met Nederlandse en vegan kooktechnieken. In Patisserie Coucou leerde ik koekjestradities en baktechnieken uit andere landen kennen waar ik tevoren nog nooit over had gehoord: voor een zoetekauw als ik, is dat fantastisch!

De stijl is grappig en vertederend, zoals bijvoorbeeld wanneer Enzo beschrijft hoe zijn Grandad, die architect was, een peperkoeken huisje omtoverde tot een stijlvol ontworpen eetbare miniatuurvilla. Of wanneer hij zijn kleurrijke Fudgy Bosbes Macadamia Koekjes met Vegan Witte Chocola omschrijft als 'een ontzettend dramatisch koekje'. 

Rabarber Upside-Down Cake...

Als kers op de taart krijg je, naast al die exotische en super intrigerende bakrecepten voor koekjes, taarten, snoep en ander lekkers ook nog een hoodstuk 'Hartig' (Provençaalse Aperitiefcake! Hartige Pie met zoetzure bieten-venkelcurry!) en 'Drankjes' (Horchata! Orgeat!) voorgeschoteld...

Volgende gerechten spraken mij alvast heel erg aan, ik noem er slechts enkele maar eigenlijk wil ik het hele boek (253 pagina's!) maken:

-Krokante vanille rum Palmiers

-Upside-down Rabarbercake

-Hazelnoot-chocolade Financiers

-Gemberdigestives

Gemberdigestives...

-Pain d'épice -- de ondertitel luidt: 'Om winterdepressies te verjagen'

-Grote Harissa-Karamelkoeken ('voor vurige types')

-Almendrados met rozenconfetti

-Tipsy Gazellehoorntjes

-Calissons van Meloen-Marsepein

-Mega-spiraalbrood met tahin glazuur

Het woord dat ik het vaakst tegenkwam en het gevoel dat het hele boek bij me oproept, is Liefde. Patisserie Coucou is Enzo Pèrès-Labourdettes Liefdevolle Oproep om met je geliefden samen te gaan bakken, en om daarbij verhalen uit te wisselen. 

Warm aanbevolen.  

 

 

vrijdag 8 maart 2024

Zelf Seitan met Zuurdesem Maken!

Met zuurdesem kan je meer maken dan alleen brood...

Zelf Seitan met Zuurdesem Maken!

Het recept om zelf seitan te maken dat ik ooit op deze blog postte: hier, gebruik ik nog steeds. Het levert een sappige, smaakvolle eiwitbron op.

Maar ik vroeg me al lang af of je ook een gezuurdesemde seitan zou kunnen maken. 

Het experiment - zelf seitan met zuurdesem maken - voerde ik gisteren uit, en het was zo lekker dat ik vergat om een foto te maken voor alles op was! Mijn gezuurdesemde seitan stond een halve dag te fermenteren, korter of langer kan ook, voor de beste smaak is 5 uur staan een minimum.

Seitan gemaakt met zuurdesem is:

-sappig en smaakvol, zoals seitan zonder zuurdesem

-maar deze seitan heeft ook die typische heerlijke zurige fermentatie-nasmaak van desembrood

-omwille van de zuurdesem vermoed ik, dat deze seitan ook beter te verteren valt, en dat hij nog meer voedzame bestanddelen bevat

Dus als je zelf zuurdesem hebt staan borrelen in je keuken, voeg dan even wat aan je seitan toe!

Vegan Recept: Zelf Seitan met Zuurdesem Maken!

Nodig (voor een vrij grote hoeveelheid seitan, wij aten veel en vroren ook nog veel in):

-250g glutenbloem 

-1c zuurdesem = 240ml zuurdesem = 280g

-2 el sojasaus

-80ml water

-kom

-natte handdoek 

-olijfolie

-pan

-750ml water, wijn, bier of bouillon

-laurier

-kruiden naar smaak

-sojasaus naar smaak of bouillon, ik gebruik een halve cup sojasaus

Hoe maak je het?

1.Meng gluten, zuurdesem, sojasaus en water tot een samenhangend deeg.

2.Doe in een kom.

3.Leg de natte handdoek erover.

4.Laat fermenteren op kamertemperatuur, ideaal is 5 à 6u, langer kan ook voor intensere fermentatie, korter kan ook.

5.Trek bolletjes ter grootte van een walnoot van de deegbal.

6.Verhit de olie in de pot.

7.Voeg laurier en kruiden toe.  

8.Voeg de seitan 'balletjes' toe en roerbak tot ze aan beide kanten goudbruin zijn.

9.Blus met water, en voeg bouillon/sojasaus toe.

10.Breng aan de kook.

11.Laat 45 minuten zacht koken.

12.Je kan de seitan nu zo eten, of je kan hem ook nog bakken in olijfolie.

Smakelijk!

Misschien ook nog interessant:

-Wildpluk zuurdesem quiche recept

-Zelf zuurdesem maken

-Hoe maak je zelfgebakken brood gezonder en voedingsrijker?

-Zuurdesem maken van oud brood

-Zelf brood maken van oud brood 

 

 

zondag 3 december 2023

Boekbespreking: Het Vegan Bakboek, Marieke Wyns, plantaardig bakken met @chezmariette

Boekbespreking: Het Vegan Bakboek, Marieke Wyns, Plantaardig Bakken met @chezmariette, Uitgeverij Lannoo*

*Lannoo stuurde me dit boek op, ik geef je mijn eerlijke mening. Deze tekst bevat affiliate links: klik je daarop en koop je dan iets, dan ontvang ik -- zonder dat jij er iets extra voor betaalt -- een kleine commissie, omdat ik je zogezegd met die website heb laten 'kennismaken'. Op die manier help je me om hier te blijven bloggen: alvast heel veel dank!

Sympathiek en Self-Taught

Dit Vegan Bakboek oogt meteen sympathiek, met erg mooie, gemoedelijke foto's van ingrediënten in de kom gieten met de baby in de draagdoek en de kleuter die door de bloem roert. 

En ook de inleiding maakt dat ik Marieke meteen aardig vind. Ze koos voor een vegan lifestyle na het bekijken van de documentaire Earthlings (die heb ik zelf nog niet durven zien). Koken zonder dierlijke ingrediënten ging haar makkelijk af, maar ze miste heel erg de lekkernijen van bij de bakker. 

Met weinig of geen bakervaring begon ze te experimenteren en te zoeken, net zo lang tot ze de juiste smaak en structuur te pakken had: alles is self-taught

Wat een volharding en enthousiasme, en hoe mooi ook, dat Marieke vandaag een mega succesvolle instagram account @chezmariette beheert. 

Weetjes over bakken en vegan ingrediënten, tips en trucs

Marieke deelt al haar kennis met je in haar Bakboek: ze bespreekt welke plantaardige melk en welke ei-vervangers ze het liefst gebruikt.

Nieuw voor mij was bakken met koolzaadolie ipv olijfolie en met rijstolie: ik wist zelfs niet dat daar olie van bestond, en nog minder dat die een hoog rookpunt heeft en heel gezond is. 

Marieke combineert ook gekende ei-vervangers, zoals appelmoes met geprakte banaan in bv haar Ontbijtwafels recept, om die juiste structuur te vinden: origineel. 

De Recepten: Klassiek en toch Modern

In het Vegan Bakboek vind je echte klassiekers, zoals kokosrotsjes en duimprintkoekjes. Wat een verademing: deze dankzij de heldere instructies haalbare, en heerlijke gerechten -- nooit had ik tien jaar geleden kunnen denken dat er een vegan kookboek voor echte toppers van bij de bakker zou bestaan.

Ik apprecieer hoe de combinatie klassiek met een 'toefje' modern in de recepten vaak terugkomt, bv:

-Bananabread, maar dan met amandel en blauwe bes 

-Carrotcake, maar dan als ontbijtmuffins

-Haverkoekjes met hazelnoot en chocolade, maar dan als ontbijtje on the go

-Chocolate Chip Cookie CAKE: geen koekjesrecept maar als cake gepresenteerd: yum!

-Citroenkoekjes, maar dan glutenvrij en met korenbloemen

-Duimprintkoekjes, maar dan met rozemarijn

-Geen kaneelrolletjes, maar een heuse KaneelrolCAKE!

-Cheesecake kennen we, brownies kennen we, maar Cheesecake Brownies? Da's nieuw :)

-Chai cupcakes met peer

-Frangipane, maar dan met vijgen...

Ik kende @chezmariette nog niet, maar na dit boek ben ik helemaal fan. Marieke maakte bovendien samen met bakkerijschool Ter Groene Poorte de grootste vegan cake ter wereld, ze won de Vegan Awards voor Best Pastry and Dessert, en ze heeft haar succesvolle eigen bakkerij.  

Met haar mooie en lekkere creaties, die nu dankzij het Vegan Bakboek iedereen zelf thuis ook kan bakken maakt Marieke van de wereld een aardigere plek -- voor iedereen: als dat niet sympathiek is...

zondag 26 november 2023

Zelf Oost-Indische Kers Chips Maken!

Zelf Oost-Indische Kers Chips Maken!

In onze tuin groeit momenteel heel veel Oost-Indische Kers. Deze plant biedt veel voordelen, ze is:

-Mooi: je kan de prachtige bloemen plukken, ze zijn ook eetbaar, dus ideaal om maaltijden decoratief mee te versieren

-Lekker: zowel bloem, blad, als bloemknop zijn eetbaar. Oost-Indische Kers heeft een specifieke zoetige smaak die eindigt in een peperige noot. De bloemknopjes zijn het pittigst, je kan deze inmaken als kappertjes volgens dit recept.

-Gezond: Oost-Indische Kers bevat een stof die je immuunsysteem versterkt, die antibacterieel is en geneeskrachtig

-Geneeskrachtig: heb jij of je hondje een ondiepe wonde die mogelijks aan het ontsteken is? Een oude methode is dan om vers Oost-Indische Kers blad eromheen te wikkelen en de bladeren vast te zetten met natgemaakt verband. Om de twee uur verversen, en de wonde zou mooi moeten helen. Raadpleeg een dokter of voor je hondje een dierenarts als je er niet gerust in bent - dit is geen medische blog!

-Tuinvriendelijk: het is een lokplant voor bladluizen

Ik zoek steeds naar manieren om meer (wilde) groene bladgroenten te eten, omdat ze zo gezond zijn. Wil je meer weten over de wilde bladgroenten, lees dan zeker mijn bespreking van het boek van Laurette Van Slobbe.

Eerder maakte ik Wilde Blaadjes in Chocolade gedipt als een soort Wilde After Eight chocolaatjes. Deze keer wou ik eens iets anders dan zoute boerenkoolchips of netelchips maken. Ik zag die mooie, grote Oost-Indische Kersbladeren in de tuin en dacht: bingo!

Deze chips zijn makkelijk en snel te maken, ze worden heel knapperig en zijn lekker - het peperige is er wel uit - ik vind het een leuke snack.

Wil je nog meer anderssoortige chips maken?

Check dan:

-chips van melde

-chips van berenklauw

-chips van druivenblad

-chips van weegbree

-chips van duizendblad

-chips van radijsjesloof

-chips van bloemkoolblad


                                                        Inmasseren met olie...

                                                         Klaar om te bakken!

Zelf Oost-Indische Kers Chips Maken!

Nodig:

-een kom vol Oost-Indische Kers bladeren 

-olijfolie of kokosolie

-zout naar smaak

-optioneel: slazwierder 

-bakplaat en bakmat

Hoe maak je het?

1.Als de bladeren stoffig zijn: was ze en droog ze daarna in een slazwierder. 

2.Masseer de bladeren in de kom met een weinig olijfolie en een snuf zout. 

3.Zet de oven op 180°. Ik gebruikte ook de 'hete lucht' functie en dit werkte prima, dus als je die hebt: aanzetten.

4.Laat 10 minuten bakken.

5.Pel, wanneer de chips afgekoeld zijn, ze voorzichtig van de bakmat. Ze zijn nu flinterdun en knapperig.

Het lekkerst meteen na bakken!

Ik denk erover om een hele batch Oost-Indische kers te oogsten, in de droogoven te drogen, en dan tot poeder te vermalen. Dit poeder kan ik vervolgens als gezonde en kleurrijke toevoeging gebruiken in brood, pannenkoeken, spreads, soepen, hoofdmaaltijden en zelfs koekjes.

Misschien probeer ik ook nog een batch zoete Oost-Indische Kers Chips te bakken naar dit recept.

Wat doe jij met Oost-Indische Kers?

 



zaterdag 18 november 2023

Boekbespreking: Planteneters, Elisabeth Van Lierop

Boekbespreking: Planteneters, Elisabeth Van Lierop, vegan recepten en duurzaam opvoeden, uitgeverij Lannoo*

*Uitgeverij Lannoo stuurde me dit boek op -- ik geef je mijn eerlijke mening. 

*Deze tekst bevat affiliate links: als jij op zo'n link klikt en besluit een aankoop te doen, ontvang ik een kleine commissie -- zonder dat jij er meer voor betaalt -- omdat ik je met de site heb doen 'kennis maken'. Het kost jou niks extra en je helpt me ermee om hier te kunnen blijven bloggen: alvast een grote dankjewel!

Planteneters is mij enorm goed meegevallen! Als vegan mama van een driejarige was ik heel benieuwd naar dit boek van Elisabeth Van Lierop: er bestaan (nog) niet zo veel naslagwerken over vegan en duurzaam opvoeden. 

Voor mij was Planteneters -- met zijn zorgeloze aanpak en de vele vrolijke foto's -- een echte verademing. Elisabeth, zelf mama van drie kinderen, benadrukt in haar boek vooral het aspect genieten. Dat woord, genieten, komt heel vaak voor. Er zijn weinig dessertjes waar nièt bijstaat dat je ze gaat moeten 'verstoppen' omdat ze anders dadelijk op zijn :)

Planteneters is niet enkel voor (vegan) ouders een zegen. Het is ook een ideaal kook - en leesboek voor studenten, kersverse vegans of iedereen die (wat vaker) plantaardig wil koken en die iets lekker wil eten.

De Recepten:

De recepten zijn op het eerste zicht heel eenvoudig.

En: eigenlijk is dat super aangenaam: alles is heel haalbaar, en toch origineel. Je hoeft er geen vijf uur voor in de keuken te staan of twintig vreemde ingrediënten in huis te halen. De gerechten zijn ook lekker: ze nodigen uit om te maken, net omdat ze zo makkelijk zijn en er zo heerlijk uitzien. 

Wij oogstten hier zowel bij man als kind al veel bijval met:

-Winterse Pindasoep (eiwitrijke pindakaas, kikkererwten èn spinazie gecombineerd in 1 maaltijd die onze zoon naar binnen lepelde, terwijl hij anders niet van soep noch kikkererwten noch spinazie houdt: yes!)

-Tahini Bliss Balls (tahini bevat veel calcium, onze kleuter lustte het eerst wel en dan weer niet. Ik was dan ook erg blij dat hij deze lekkere balletjes met veel plezier opsmikkelde.)

Bekentenis 1: ik deed 2 kleine aanpassinkjes: ik gaf de balletjes rozijnen 'oogjes' en ik vroor ze in, omdat hij dol is op bevroren dingen :)

Bekentenis 2: ik at zelf een groot deel van deze bevroren balletjes met oogjes op, omdat ik ze ZO lekker vond :)

Gepimpte Tahini Bliss Ball 'ijsjes' met rozijnen oogjes en mondjes :)
 

-de Wafeltjes (met chiazaadjes: heel eiwitrijk)

-Kik-Curry Spread, makkelijk, snel, voedzaam en door de gecrushte cashews: heel gewoon en toch origineel!

We zijn nog lang niet klaar met uitproberen, staan ook nog op ons lijstje:

-Pinda-Karamelspread voor op de boterham 

--Nutty Granola met calciumrijke tahini

-Ontbijttaart met polenta (origineel, toch?)

-Geroosterde Wortelen en Broccoli met Gebakken Amandelen

-Frambozen Citroen Cake

-Pulled Aubergine Shoarma

Informatief en To The Point

In Planteneters staan veel korte, maar erg treffende hoofdstukken rond duurzaam leven en respectvol opvoeden. Elisabeth neemt daarbij geen blad voor de mond: ze heeft geen schrik om harde waarheden over bv de visvangst te vertellen tussen de Kikcurry en de No-Tuna spread recepten door.  

Veel waarden en principes uit Planteneters leven wij met ons gezin ook na:

=>Wij eten vegan en vinden net als Elisabeth dat met zijn allen (vaker) plantaardig gaan eten een enorme weldaad voor mens, dier, en planeet oplevert. 

=>Ook wij eten seizoensgebonden en lokaal, liefst bio en fair

=>Wij geloven net zoals de Van Lierops dat je wel degelijk een verschil maakt als je vegan eet: alleen al voor de dieren. Start een golf, zegt Elisabeth, inspireer. Geef (leef) een goed voorbeeld, creëer een draagvlak: 'Dat is de enige manier waarop er ooit iets is veranderd.'

=>Ook voor ons gaan feesten over gezelligheid en samenzijn en niet over cadeaus: zie Kerst in een Zelfvoorzienende richting. Elisabeth tipt een aantal mooie alternatieven voor commerciële en vervuilende geschenken: geef planten, plantaardig lekkers, massages, of geef een ervaring -- ook een waarderingsbrief ipv een kerstcadeau vind ik heel origineel.

=>We creëren nieuwe duurzame en logische gewoontes: als we een uitstap maken, nemen we zelf herbruikbare drinkflessen/brooddoosjes/... mee, net als een Misschientje.

=>Net als Elisabeth zijn ook wij hier enorm fan van tweedehands en is quasi ons hele huis afkomstig van bij kennissen of uit de kringloop. Het is leuk èn duurzaam om spullen door te geven en circulair te maken.

-Als we al nieuwe kledij kopen (heel erg zelden), dan gaan we voor duurzaam, bio, vegan en eerlijk. Net als Elisabeth was ik onder de indruk van de documentaire The True Cost: zie De Veganist in de Kledingwinkel

-Ook ik droom van overal brede en veilige fietspaden. Op het platteland waar ik woon, is dat momenteel helaas niet de realiteit. Voor de veiligheid van mijn gezin kies ik daarom vaker voor de auto. In de stad is het makkelijker om een alternatief voor de auto te vinden, en daarom denk ik dat reizen en jezelf verplaatsen in de stad veel duurzamer kan dan op het platteland. Net als de Van Lierops kiezen wij voor dichtbij vakanties, wij vliegen niet: zie De Lucht Ziet Nooit Meer Blauw

-Veel van bovenstaande waarden komen terug in mijn post over Rondkomen Met een Klein Budget: als je bewust en eco leeft, geef je minder uit. Daardoor hoef je minder te gaan werken, en verkrijg je in de plaats daarvan Tijd (voor je gezin en je geliefden) en een groot gevoel van Vrijheid. Je kan leven op je Eigen Ritme, los van het in mijn ogen absurde ritme van onze huidige maatschappij. Bij elke aankoop zou je je kunnen afvragen: Wil ik dit steunen met mijn geld? Want je 'stemt' veel effectiever met jouw centen dan met dat eens-in-de-vijf-jaren briefje in het stemhokje.

Waar ik Elisabeth ook enorm om bewonder:

-Ze durft voor imperfectie te gaan: vroeger was ze strikt vegan, nu begrijpt ze dat het niet om perfectie gaat, maar om waarden. Wanneer je toont dat je als vegan ook wel eens uitzonderingen maakt, staan mensen meer open voor je filosofie rond vegan eten, is mijn ervaring.

-Ze is een voorvechtster van (lang) borstvoeding geven en maakt dit natuurlijke en levensnoodzakelijke fenomeen op heel spontane, vrolijke wijze minder taboe: respect!

-Ze durft het aan om heel zichtbaar te zijn, en is net daardoor een hip visitekaartje van de vegan eco beweging. 

-Ze toont hoe je respectvol met baby's en kinderen kan omgaan: iets wat ik heel erg belangrijk vind...

-Ze weet luchtige en zwaardere boodschappen op een zwierige, positieve manier te brengen, en leeft zo een heel mooi voorbeeld voor anderen.

Het deed me deugd om al deze ideeën en waarden zo to the point en ferm zonder dat het belerend wordt uitgelegd te zien in een hip boek.Voor vegan ouders zijn de hoofdstukjes over bv Wat als mijn kind vlees wil eten ook heel leerrijk en inspirerend.

Leuke quotes:

'Net zoals alle ouders willen wij het beste voor onze kinderen. Daarom voeden wij Nala en Iggy vegan op.'

'70% van de bevolking is na de kleutertijd lactose-intolerant -- melk is dus zeker niet goed voor elk.'

'Onze kinderen zijn lang niet de enigen die 'anders' eten': de wereld is veranderd en in elke klas zit er wel iemand die een bepaald dieet volgt vanwege geloof of allergieën.

Heel hoopvol tenslotte vind ik Elisabeths anekdote over de reactie van haar kinderen wanneer ze hen vertelt dat mama en papa vroeger wel eens dieren aten: 'Mama, bah!' roepen ze vol walging uit. Het is zo geruststellend om eens van een instagram icoon met duizenden volgers te horen hoe snel een nieuwe generatie kan wennen aan nieuwe manieren van leven en eten. 

=>Het is tijd voor een EVOLUTIE naar een plantaardigere manier van leven. En Planteneters kan je daar absoluut bij helpen. 

Elisabeth, mocht je dit ooit lezen: wanneer schrijf je een (prenten/kook?)boek over hoe je een kind op een respectvolle manier kan uitleggen waarom vegan eten een goede keuze is?!

zaterdag 11 november 2023

Zelf Mispel Fruitleer Maken!

Vegan Recept: Zelf Mispel Fruitleer Maken!

Eigenlijk vind ik de mispel het allerlekkerst gewoon rauw: het smaakt naar gestoofde appelmoes met abrikozen en zelfs een hint kaneel. Je kan rauwe mispels dus absoluut als appelmoesvervanger gebruiken, en zeker ook als vegan ei-vervanger!

Ik schreef eerder een post over wat je nog allemaal met mispels kan doen, maar vandaag probeerde ik fruitleer uit. Een megagezond, makkelijk, lang houdbaar en origineel snoepje!

Ik koos voor een heel makkelijk recept: puur mispels en niks anders erbij.

Je kan ook gaan voor allerlei toevoegingen: ahornsiroop, kruiden als kaneel, stukjes walnoot, chiazaadjes of kokosrasp. Maar wil je het hypersimpel, dan is hier het recept:

Vegan Recept: Zelf Mispel Fruitleer Maken! 

Nodig:

-mispels die al overrijp zijn: ze zijn dan bruin en je kan erin knijpen

-een kom

-een zeef

-een houten lepel

-een spatel

-een droogoven

-droogmatjes

-een bewaarpotje

Niet alle mispels zijn al rijp: enkel de bruingekleurde zachte...

Hoe maak je het?

1.Haal het vruchtvlees uit de mispels en doe in de zeef. De makkelijkste manier om dit te doen, vind ik, is: snij of knijp het 'puntje' aan de onderkant van de mispel eraf. Nu kan je de papierdunne schil voorzichtig pellen, ofwel duw je het vruchtvlees er gewoon uit. Je gaat even plakkerige vingers hebben, maar duwen is veel sneller dan pellen.

2.Knijp en duw met je vingers het vruchtvlees door de zeef, en/of duw met een houten lepel het vruchtvlees erdoor, de kom eronder vangt het op. 

3.In je zeef zit nu mispelvruchtvlees maar ook nog de pitjes. Je kan nu optioneel ingrediënten als ahorn, citroen, en kruiden toevoegen.

4.Spreid het van pitten gezeefde vruchtvlees uit op de droogmatjes.

5.Strooi eventueel optionele ingrediënten voor een extra bite bovenop: kokosrasp, chiazaad of stukjes walnoot

6.Zet de droogoven op de laagste stand (41°C) en droog minstens zes uur: na deze periode was het leer al droog bij mij, maar ik had het van de matjes afgepeld na drie uur en omgekeerd, veel hangt ook af van de luchtvochtigheid en de temperatuur. Zet zeker een raam op een kier wanneer je de droogoven opzet, zo kan het vocht ontsnappen!!!

7.Als het leer helemaal droog is zonder natte plekken, kan je het snijden, in rolletjes opvouwen en in een bewaarpotje doen.

Smakelijk!

                                                        Vruchtvlees zonder pel met pit...
                                                        Vruchtvlees zeven...
                                                    Vruchtvlees uitspreiden voor het drogen...



zaterdag 28 oktober 2023

Hoe meer koken met wildpluk?

Hoe integreer je meer/weer wilde planten in de keuken?

Een tijdje geleden interviewde herboriste Lieve Galle me voor haar Wilde Wieven podcast over deze blog, over mijn zepen, en over zelfvoorzienend/er leven. Ik vond het superleuk, en ik vond het ook razend interessant om alle andere afleveringen te beluisteren, bijvoorbeeld die over plantengeuren en aroma's, hydrolaten en over wilde kruiden in de Koreaanse keuken.

Er is ook een aflevering bij waarin Lieve vragen van luisteraars over wildplukken beantwoordt. Een van de vragen intrigeerde me bijzonder, omdat ik hier zelf ook al een hele tijd mee bezig ben: Hoe integreer je meer wilde planten in je keuken?

Hoe kan je meer koken met wildgeplukt groen? Hoe en wanneer gebruik je wilde groenten? 

Ik worstel al een tijdje met deze vraag:

-Ik wil zelfvoorzienend(er) en ecologischer leven, dus ik probeer zo lokaal mogelijk te eten. Wildplukken, met name gewoon uit eigen tuin (zie ook mijn bespreking van Laurette van Slobbes heerlijke boek Basisboek Wilde Bladgroenten hiervoor) is iets wat ik gradueel meer en meer probeer te doen. 

-Ik heb ontdekt hoe fijn ik het vind om zelfgeoogste netelzaadjes uit eigen tuin (lees hier hoe je ze kan drogen en gebruiken) in recepten te gebruiken: ik wil meer van dit soort makkelijke toepassingen met wildpluk in recepten. 

Daarom ga ik in deze post dieper in op Hoe we Vaker en Meer met Wilde Planten Kunnen Koken.

Waarom lijkt het soms lastig/moeilijk om met wilde planten te koken?

1)We maken er geen tijd voor en we zijn het ver-leerd om wildplukken in onze dag in te plannen:

-Omdat we de gewoonte niet meer hebben om met wilde planten te koken, maken we er geen tijd voor om ze te plukken, of vergeten we dat plukken in onze planning op te nemen. 

Probleem: Je hebt 's avonds geen tijd meer om nog even een rondje door de tuin te lopen en wat eetbaar groen bij mekaar te plukken. Of het is winter, en het is gewoon al donker...

Oplossing: Je kan wellicht het wildplukken op een ander, vrij moment doorheen de dag inplannen. Preparation is key!

2)Soms is het gewoon niet praktisch om te gaan wildplukken:

Probleem: In de winter of als het regent is het niet altijd even leuk om een plukronde te gaan doen.

Oplossing: Opnieuw Planning en Voorbereiding. Pluk wanneer je wel tijd hebt en wanneer het weer mooi is, en bewaar je oogst:

        -vries je oogst in

        -droog de oogst: maak wilde kruidenmengsels of gedroogde groentenmengsels die op een goed zichtbare plek in je kruidenkast of keuken staan, zodat je er sneller naar grijpt, gewoon omdat ze voorhanden zijn. Op die manier raak je het langzaam maar zeker gewoon om wilde groenten en kruiden te integreren in je maaltijden.

Probleem: Het weer was mooi en de omstandigheden waren ideaal, maar je bent het rats vergeten om te gaan plukken, en nu regent het weer en heb je weer geen wildplukoogst... 

Oplossing: Dat we het vergeten om te gaan wildplukken, komt omdat we het niet meer gewend zijn. We zijn het gewoon dat alles in de winkel of bij de boer voorhanden is. We zijn het wildplukken verleerd. De oplossing ligt in mildheid voor jezelf en in het aankweken, stapje voor stapje, van nieuwe gewoontes. Dit gaat traag, en dat is ok.

3)We ervaren Wildplukschroom en we hebben een Cultuuromslag nodig:

-Ik heb al mijn kruidenkennis geleerd uit boeken en van vrienden. Er was geen grootmoeder of buurvrouw die me bij de hand nam en me door een tuin of veld rondleidde en die me leerde: dit kan je eten, dit niet. Daardoor heb ik, en ik denk velen vandaag de dag, een zekere wildplukschroom: zelfs al weet ik 100% zeker dat een plant eetbaar is, toch sta ik er weigerachtig tegenover om die plant te plukken, laat staan in mijn mond te steken.

Want: is het wel echt veilig? Ja, je mag berenklauw eten, maar mag je het in je keuken ook aanraken met blote handen, als je het in stukjes snijdt? Mag je het wel rauw eten? Mag je er wel veel van eten? Wat als de grond vervuild is? 

Probleem: We zijn het ontwend om wilde planten te eten, en dus ervaren we een zekere angst om deze planten, die NIET uit de ('veilige') winkel komen, op te eten.

Oplossing: Lieve Galle raadt in haar (uitstekende) boek In het Wild Geplukt aan om echt plant per plant te werken. Begin met slechts 1 wilde plant, en leer die kennen, he-le-maal. 

Andere oplossingen om je wildplukschroom te overwinnen: kruidencursussen volgen, bij anderen aansluiten, netwerken vinden: verbinden.

-Wat Cultuuromslag betreft: ik blijf het zo vreemd vinden, dat ik bv echt moeite heb moeten doen en iets heb moeten overwinnen om pakweg zevenblad en kaasjeskruid voor de eerste keer echt klaar te maken, terwijl zevenblad door o.a. de Romeinen een gewaardeerde en doodnormale bladgroente was, en dat kaasjeskruid in Israël op de markt te koop is. Zo zijn er voorbeelden te over van wilde groenten die vroeger (en vaak vandaag nog, alleen in andere landen, op andere plekken) 'in cultuur' zijn:

-enorm veel traditionele brandnetelgerechten in Servië

-gebleekte paardenbloem op de markt te koop in Frankrijk

-berenklauwsoep in Rusland

-...

Waarom brengen we niet zelf een nieuwe, voedzamere, gezondere en ecologischere want lokale en duurzame cultuur op gang? 

=>Dit is ook wat Sandor Katz in zijn cult klassieker Wild Fermentation beoogt: breng zèlf je lokale cultuur in beweging, door te koken met zelf gefermenteerde of zelf geplukte planten! Wil je nog meer over Sandors interessante cultuurideeën lezen op deze blog, check hier: We zijn allemaal compost!

-Ik denk voorts dat er ook een zekere 'Makkelijkheidsschroom' speelt: wilde planten verschijnen, zomaar, vanzelf, zonder dat je er ook maar iets voor hoeft te doen, in je tuin. Ze staan er voor het plukken, ze zijn alomtegenwoordig, en net die gemakkelijkheid van deze planten speelt ons, denk ik, parten. Moet je niet wat meer moeite doen voor je eten? Is het niet te mooi om waar te zijn? 

Van je tomaten kan je tenminste nog vertellen dat je ze met liefde uit zaad hebt opgekweekt, vertroeteld, juist hebt opgebonden, geselecteerd, met compost hebt verwend, enzovoort. 

Maar je kan moeilijk gaan 'stoefen' over hoe goed je brandnetels of je knopkruid het dit jaar doen... 

-Oplossing voor Makkelijkheidsschroom: een knop in je hoofd omdraaien. In plaats van al die 'on'kruiden wantrouwig te bekijken als 'dat moet ik allemaal nog uittrekken' kan je de waarde van deze wilde, makkelijke groenten gaan appreciëren. En dankbaar zijn voor hun overvloedige en langdurige aanwezigheid, de gulle en gezonde, makkelijke en unieke oogst die ze je schenken, en die je in geen enkele winkel vindt. 

Groentebed vol knopkruid: tevoren 'onkruid', nu: lekker makkelijke groente!

Samenvatting van de Oplossingen om met Meer Wildpluk te Koken:

Om vaker en met meer wilde planten te koken hebben we nodig: 

1.Voorbereiding (plannen)

2.Visualiteit (zorg dat deze planten beschikbaar en bereikbaar zijn in je keuken, koelkast of diepvries)

3.Mentaliteitsverandering 

Wat betekent dit in de praktijk?

1.Plan af en toe plukmomenten in, bewust. Leer planten plant voor plant kennen. 

2.Zet geplukte, voorbereide en/of gedroogde wilde planten duidelijk zichtbaar en bereikbaar in de keuken. Maak gedroogde wilde kruidenmengsels. Maak gedroogde wilde soepgroentenmengsels. Vries geplukt en gekookt zevenblad in. Droog brandnetelzaadjes.

3.Hou alle voordelen van wilde groenten voor ogen en kijk met andere ogen naar je tuin: daar groeit geen onkruid, maar weelderig, waardevol lekkers.

Stappenplan voor meer koken met wilde planten:

1.Maak een Plan en een Voorbereiding: wanneer kan je gaan wildplukken? Met welke plant ga je beginnen? Welke oogst kan je bewaren, op welke wijze, en hoe ga je die zichtbaar in je keuken zetten?

2.Ga effectief verzamelen, plukken en klaarmaken.

3.Maak er, op je eigen tempo, een Gewoonte van om een beetje wild groen aan je maaltijden toe te voegen op de manier die jou het beste past.

4.Gebruik wildgeplukt groen als kruiden en of thee (bv brandnetelzaad, bijvoetblad, berenklauwzaad, ...). Creëer een Wilde Kruidenkast: verzamel zaden, droog groene planten, doe in potjes en label.

5.Gebruik wildgeplukte bladgroenten in hartige of zoete maaltijden zoals risotto, soep, pannenkoeken, brood, spaghettisaus, stoofpotten, ... 

6.Gebruik wildgeplukte planten bij specifieke maaltijden, zoals je ontbijt: wat brandnetelzaden door je muësli of pap, of door je zelfgebakken brood, in de spread die je op je boterham smeert, in je thee of zelfs chocomelk (berenklauwzaad of venkelzaad).

Tot slot nog enkele wildpluk recepten hier ter inspiratie:

-Wildpluk Quiche

-Oosterse Couscous met Brandnetels

-Rozenbottel Ketchup, rozenbottel als tomaat

-Gedroogde Rozenbottel

-Gedroogde Vlierbessen

-Zelf Thee Fermenteren

-Zevenbladlasagne

-Miso met brandnetel en zevenblad

-Brandnetel-Kervel Soep

-Vlierbeskappertjes 

-Wilde Kruidenpesto

-Zelf (wilde) hydrolaten maken (om mee te koken o.a.)

-Zelf netelzaad drogen

-Gezonde(re) Wilde Kruiden Limonade Zelf Maken 

-Lokaal Superfood: Hoe verwerk je veel Wilde Bramen?

Kook jij al met wildgeplukt groen?